Alkoholizm jest chorobą, która jest dość ciężka w leczeniu. Większość alkoholików, szczególnie w początkowych fazach choroby, nie zdaje sobie sprawy z powagi sytuacji w jakiej się znajduje. Wręcz przeciwnie – żyje w przeświadczeniu o korzyściach, jakie czerpie pijąc alkohol. Błędnie utożsamia napoje alkoholowe z czynnikiem pozwalającym przeżyć trudy dnia codziennego. W tym miejscu należy podkreślić, że alkohol dewastuje życie nie tylko samej osoby uzależnionej, ale i jego rodziny, a jedyną drogą ku lepszemu jest zachowanie całkowitej abstynencji, co jest możliwe, ale bardzo trudne.
Definicja alkoholizmu – kiedy picie alkoholu staje się uzależnieniem?
Statystyki pokazują, iż do spożywania napojów wyskokowych przyznaje się aż 95% dorosłych Polaków, przy czym trudno jest w tej grupie znaleźć kogoś, kto otwarcie określiłby siebie mianem alkoholika. Jest to spowodowane licznymi stereotypami związanymi z chorobą alkoholową. Przykładowo, sam alkoholizm jako zjawisko, kojarzone jest z patologią i nadmiernym (niekontrolowanym) nadużywaniem substancji alkoholowych, czego efektem jest całkowita degradacja społeczna, fizyczna i psychiczna takiej osoby. Należy podkreślić, że przytoczony opis realnie dotyczy jedynie zaawansowanego stadium choroby, przy czym uzależnienie alkoholowe rozwija się latami, dając liczne objawy kolejno występujących po sobie fazach.
Czym jest alkoholizm według oficjalnej definicji?
Oficjalną nazwą alkoholizmu jest zespół uzależnienia od alkoholu, który został umieszczony na liście Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób, Urazów i Przyczyn Zgonów autorstwa Światowej Organizacji Zdrowia WHO. Zarówno w Polsce, jak i na świecie obowiązuje definicja opracowana w 1978 roku, według której osoba uzależniona od alkoholu wykazuje skłonność do okresowego lub stałego spożywania substancji procentowych w sposób nadmierny i ryzykowny, wynikający z bezpośredniej psychicznej i fizycznej potrzeby.
Z pojęciem alkoholizmu wiążą się określone objawy:
Do najbardziej powszechnych zalicza się:
- Ciągłe odczuwanie przymusu skłaniającego do picia, utożsamianym z tzw. głodem alkoholowym,
- Zwiększenie tolerancji alkoholowej – ze względu na fakt obecności potrzeby picia, która stale się zwiększa, alkoholik pije coraz więcej, odczuwając przy tym spadek psychoaktywnego działania napojów alkoholowych. Chcąc się odurzyć sięga po jeszcze większe jego ilości w celu uzyskania pożądanego efektu,
- Występowanie zespołu abstynencyjnego – jest to szereg bardzo nieprzyjemnych i groźnych dla zdrowia objawów, które wynikają z powodu nagłego odstawienia substancji alkoholowej. Taka osoba odczuwa m.in. drgawki, stany lękowe, bóle głowy i mięśni, objawy somatyczne, takie jak wymioty, biegunka, nudności, a także problemy ze snem,
- Brak kontroli picia – taka osoba nie może powstrzymać się od spożywania alkoholu, ani nie jest wstanie go ograniczyć,
- Konsumpcja alkoholu mimo posiadania świadomości jego destrukcyjnego działania,
- Skupienie uwagi jedynie na piciu i pozyskiwaniu kolejnych dawek alkoholu przy jednoczesnym zatraceniu innych zainteresowań i podejmowanych aktywności.
Według przyjętej definicji, alkoholizm występuje jeżeli minimum 3 z powyższych objawów zostaną zdiagnozowane u danej osoby, przy czym należy pamiętać, że istnieje także szereg innych zachowań, które świadczą o rozwoju uzależnienia, do których zalicza się: luki pamięciowe, ciągi alkoholowe, spożywanie alkoholu w odosobnieniu, degradacja funkcji społeczno-rodzinno-zawodowych, a także pogarszający się stan zdrowia.
Wyleczyć ciało
Choroba alkoholowa w negatywny sposób wpływa na funkcjonowanie ludzkiego ciała, ponieważ alkohol stanowi truciznę i silną toksynę. Nadmierna ekspozycja ludzkiego ciała na substancje procentowe wywołuje spadek zdrowia i odporności. Szczególnie narażone są narządy wewnętrzne i układ nerwowy człowieka. Tym samym rozpoczęcie działań leczniczo-terapeutycznych powinno rozpocząć się od odtruwania alkoholowego, a w późniejszych etapach profesjonalnych działań, wymusza kontrolowanie stanu zdrowia danej osoby. Tym samym działaniom medycznym powinny zostać objęte wszelkie powikłania poalkoholowe, zarówno te natury fizycznej, jak i psychicznej.
Wyleczyć duszę
Wydaje się, że leczenie szkód psychicznych jest trudniejsze od szkód fizycznych, ponieważ wymaga od alkoholika większego zaangażowania, a także zmiany sposoby myślenia, funkcjonowania, relacji międzyludzkich oraz duchowego nastawienia. Duże znaczenie ma tutaj psychoterapia, która umożliwia postawienie odpowiedniej diagnozy, poznanie przyczyn powstania alkoholizmu, a także naukę radzenia sobie w trudnych momentach.
Psychologiczny remont w głowie
Alkoholizm powoduje liczne zmiany w sposobie myślenia osoby uzależnionej, całkowicie wycieńczając umysł alkoholika. Oprócz nakierowaniem swoich myśli na ciągłe zaspokajanie własnego spożycia napojów procentowych, jednocześnie ustanawiając tę czynność jako główny priorytet swojego funkcjonowania, to alkoholizm wywołuje jeszcze jedno niebezpieczeństwo. Mianowicie całkowicie zmienia postrzeganie świata, innych ludzi w tym swoich bliskich, a także siebie samego. Tym samym pojawia się konieczność podjęcia na nowo nauki rozpoznawania i rozumienia własnych problemów, pragnień i wartości. Alkoholizm powinien znów polubić siebie, znając własne wady i zalety, wynikające z cech osobowości, temperamentu i charakteru, co tworzy wyjątkową naturę i osobliwość danego podmiotu. Duże znaczenie ma tutaj rodzina i przyjaciele osoby uzależnionej. Ich funkcją w wychodzeniu z choroby alkoholowej powinno być okazywanie wsparcia, a także zapewnianie o byciu ważnym i wyjątkowym.
Odbudowanie relacji międzyludzkich
Alkohol w różny sposób powoduje zmiany w relacjach interpersonalnych. Przykładowo za jego mocą ukochany ojciec staje się tyranem. Kiedyś ceniona i uśmiechnięta pracownica obecnie nie wywiązuje się ze swoich obowiązków zawodowych. Do niedawna ekspresjonistyczny student obecnie odsuwa od siebie bliskich i znajomych. Wszystkie te sytuacje można wyprostować włączając psychoterapię i pomoc psychologa, dzięki czemu osoba uzależniona będzie gotowa odbudować zaniedbane lub stracone relacje społeczno-zawodowe. Zadaniem innych osób jest udzielanie niezbędnej pomocy podczas leczenia. Niestety, często jest to bardzo trudne, ponieważ liczne krzywdy wyrządzone innym pod wpływem alkoholu niejednokrotnie uniemożliwiają przebaczenie i nie pozwalają udzielić pomocy. Warto jednak mieć na względzie, że to właśnie poprzez przebaczenie i pomoc można osiągnąć własny, wewnętrzny spokój.
Stworzenie nowej duchowej drogi
Pokonywanie uzależnienia alkoholowego związane jest z obraniem nowego światopoglądu łącznie z nową hierarchią wartości. Można to osiągnąć poprzez skorzystanie z duchowej pomocy, a także poszukiwanie oparcia we wierze wsparcia ze strony istoty wyższej, np. Boga. Odnosząc się do twierdzeń psychologicznych, transcendentalizm może stanowić doskonałą motywację w dążeniu do przezwyciężania własnych, wewnętrznych słabości, dając moralne oparcie. Warto zaznaczyć, że wiara w ujęciu religijnym nie musi stanowić podstawy transcendentalnej. Jeżeli dana osoba nie wierzy, może wybrać inną, kluczową wartość, taką jak rodzina, dobro, sprawiedliwość, wolność.