Alkoholizm to choroba przewlekła, skutkująca szeregiem skutków ubocznych. Nie da się jej także w pełni wyleczyć, a osoby które wyszły z nałogu nazywane są trzeźwymi alkoholikami.
Alkoholizm czy nadużywanie alkoholu?
Granica pomiędzy zamiłowaniem do napojów wyskokowych, a uzależnieniem jest bardzo cienka i trudna do zauważenia. Tzw. faza prealkoholowa (wstępna) często ma swój początek w zwyczajnych spotkaniach ze znajomymi. To właśnie wtedy zauważane są plusy spożywania wysokoprocentowych napojów, takie jak poprawa nastroju, zmniejszenie stresu czy zapomnienie o codziennych problemach. Problem zaczyna się jednak, kiedy picie alkoholu z przyjemności zamienia się w wewnętrzny przymus.
Objawy alkoholizmu – po czym poznać alkoholika?
Druga faza alkoholizmu – tzw. faza ostrzegawcza daje szereg objawów, które wielokrotnie są bagatelizowane zarówno przez osobę chorą, jak i jej najbliższe otoczenie.
Ciągłe poszukiwanie okazji do wypicia alkoholu. Pierwsze objawy alkoholizmu
Osoba uzależniona nie wyobraża sobie imprez bez wysokoprocentowych trunków, a alkohol staje się także stałym towarzyszem posiłków spożywanych o różnych porach dnia. Chory nie potrafi odpoczywać bez butelki piwa, a najlepszym lekarstwem na każde życiowe niepowodzenie jest lampka wina. Po pewnym czasie okazji do spożycia alkoholu wyszukuje znacznie więcej niż tylko podczas spotkań towarzyskich, dlatego coraz częściej pije w samotności.
Spożywanie alkoholu pomimo świadomości negatywnych konsekwencji
Osoba pozostająca w szponach nałogu alkoholowego spożywa napoje wyskokowe, mimo świadomości ich skutków ubocznych w postaci problemów zdrowotnych. Zdarza się jej także podejmowanie ryzyka w postaci siadania za kierownicę bądź wychodzenia do pracy pod wpływem alkoholu.
Picie coraz większej ilości alkoholu
Systematyczne spożywanie napojów z zawartością alkoholu powoduje stopniowe uodparnianie organizmu na jego działanie. Do osiągnięcia stanu upojenia konieczne jest picie coraz większych ilości wysokoprocentowych trunków.
Utrata kontroli nad ilością spożywanego alkoholu
Dla osoby uzależnionej „urwanie filmu” przestaje być jednorazową wpadką. W miarę postępowania choroby alkoholowej chory traci zdolność rzetelnej oceny swojego stanu i wielokrotnie upija się aż do utraty świadomości.
Złe samopoczucie w stanie trzeźwości
Osoba uzależniona od alkoholu nie czuje się dobrze po jego odstawieniu. Odczuwa wtedy uciążliwe skutki uboczne, takie jak zaburzenia rytmu serca, drżenie kończyn, nadmierna potliwość czy lęki. Objawy te ustają po spożyciu wysokoprocentowego trunku.
Ukrywanie problemu
W fazie ostrzegawczej uzależniony próbuje bagatelizować problem oraz ignorować uwagi osób, które sugerują mu walkę z nałogiem. Chory usprawiedliwia swoje zachowanie szeregiem wymówek i unika tematu alkoholizmu.
Faza krytyczna alkoholizmu
W fazie krytycznej alkoholizmu uzależniony wpada w tzw. ciągi alkoholowe. Stan ten zaczyna przeważać nad okresem abstynencji, ponieważ potrafi trwać nawet kilka tygodni. Na tym etapie osoba chora nie potrafi już ukrywać swojego nałogu, co skutkuje szeregiem negatywnych konsekwencji takich jak utrata prawa jazdy czy zwolnienie z pracy.
Chory nie podejmuje także prób rezygnacji alkoholu, ponieważ skutki uboczne odstawienia stają się dla niego zbyt dotkliwe. W zastępstwie próbuje naprzemiennie spożywać nisko i wysokoprocentowe napoje. Codziennością staje się tzw. „poranny klin”, czyli dostarczanie do organizmu alkoholu po przebudzeniu w celu zminimalizowania efektów wieczornego picia.
Problem osoby uzależnionej zaczyna być też widoczny dla otoczenia, ponieważ zazwyczaj przestaje ona dbać o swój wygląd zewnętrzny, zaniedbuje kontakty rodzinne oraz nie dopełnia swoich zobowiązań.
Skutki uboczne alkoholizmu w fazie chronicznej
Ostatnia, czwarta faza uzależnienia od alkoholu nazywa jest fazą chroniczną. Cechuje się ona bardzo poważnymi objawami ze strony organizmu chorego, niejednokrotnie doprowadzającymi do jego niepełnosprawności, a nawet śmierci.
Spożywany w nadmiarze alkohol uszkadza układ nerwowy, powodując osłabienie umiejętności logicznego myślenia, spowolnienie oraz senność. Charakterystyczny dla alkoholików jest zespół móżdżkowy, objawiający się zaburzeniami mowy oraz chodu. Osoby uzależnione borykają się także z nagłymi obniżeniami nastroju, które w konsekwencji prowadzą do bardzo zróżnicowanych chorób o podłożu psychicznym.
Picie alkoholu powoduje także nadciśnienie, które prowadzi do tak poważnych konsekwencji jak udar mózgu czy zawał serca. Wysokoprocentowe trunki w sposób szczególny obciążają wątrobę odpowiedzialną za usuwanie z organizmu szkodliwych substancji. Nałogowe spożywanie alkoholu skutkuje zmniejszeniem wydolności organu, a w ostateczności do marskości wątroby. W takiej sytuacji jedynym ratunkiem jest często przeszczep narządu.
Osoba uzależniona koncentruje się na spożywaniu alkoholu, znacznie mniej uwagi poświęcając właściwemu odżywaniu. Poza pozbawieniem organizmu niezbędnych do funkcjonowania witamin i minerałów, nałóg może doprowadzić także do nieżytu żołądka czy choroby wrzodowej.
Odtruwanie organizmu po spożyciu alkoholu
Detoks alkoholowy polega na usunięciu z krwioobiegu chorego toksyn powstałych w wyniku spożycia wysokoprocentowych trunków. Zabieg ten może być wykonywany w każdym przypadku przedawkowania napojów wyskokowych, niemniej jednak jego rola jest szczególnie istotna w przerywaniu ciągów alkoholowych.
Odtruwanie organizmu odbywa się pod ścisłym nadzorem lekarza. W procesie detoksykacji chory otrzymuje brakujące witaminy z grupy B, magnez oraz potas, dzięki czemu jego organizm zyskuje równowagę metaboliczną. Czas trwania tego procesu jest zróżnicowany i zależy od stopnia zaawansowania choroby oraz reakcji uzależnionej osoby.
Największą zaletą odtruwania jest zminimalizowanie objawów zespołu abstynenckiego, takich jak wymioty, biegunka, drżenie kończyn czy zaburzenia osobowości. Bardzo często są one na tyle uciążliwe dla chorego, że ponownie sięga po alkohol. Detoks alkoholowy ułatwia wytrwanie w postanowieniu przerwania nałogu i jest pierwszym krokiem w kierunku terapii, jednak nie leczy choroby alkoholowej.
Rola wszywki alkoholowej w zwalczaniu alkoholizmu
Popularną metodą stosowaną w leczeniu choroby alkoholowej jest zabieg tzw. „zaszywania”. Polega on na implementacji pod skórę chorego jednej bądź kilku tabletek z substancją czynną – disulfiramem, znanym szerzej jako esperal.
Działanie tabletek polega na zaburzeniu metabolizmu alkoholu. Po około 10 minutach po jego spożyciu osoba uzależniona zaczyna odczuwać nieprzyjemne skutki uboczne, utrzymujące się przez kilka godzin. Należą do nich wymioty, nudności, skoki ciśnienia, przyspieszone bicie serca i uczucie lęku. Wizja tego typu dolegliwości ma za zadanie skutecznie zniechęcić osobę uzależnioną do spożywania alkoholu.
Wszywka alkoholowa jest szczególnie skuteczna, kiedy stosuje się ją jako uzupełnienie profesjonalnej terapii. Alkoholizm jest bowiem chorobą dotyczącą sfery somatycznej, psychicznej oraz behawioralnej człowieka, którą trudno leczyć wyłącznie objawowo.
Podsumowanie
Choroba alkoholowa często rozwija się w ukryciu, a jej objawy wielokrotnie są widoczne dopiero w zaawansowanej fazie. Warto znać jej początkowe symptomy, aby zawczasu odpowiednio zareagować. Szybkie podjęcie leczenia pozwoli na uniknięcie skutków ubocznych w postaci poważnych schorzeń czy nawet śmierci.